Połysk jest wyznaczany na podstawie normy ISO 2813:1978 z użyciem głowicy odbijającej światło pod kątem 60°. Poniżej przedstawione jest nazewnictwo stosowane w kartach katalogowych:
Pomiar koloru odbywa się za pomocą spektrofotometrów. Wiecej informacji można znaleźć tutaj.
GRUBOŚĆ POWŁOKI (DFT)
Wynik pomiaru grubości powłoki na podłożu po całkowitym wyschnięciu.
GRUBOŚĆ WARSTWY (WFT)
Początkowa (tuż po nałożeniu) grubość warstwy na podłożu.
ZAWARTOŚĆ CZĘŚCI STAŁYCH
Zawartość części stałych podawana w kartach katalogowych jest procentową zawartością grubości powłoki w stosunku do grubości warstwy nakładanej określoną metodą w określonych warunkach. Wartość jest wyznaczona w warunkach laboratoryjnych metodą przywołaną w dokumencie: Oil & Colour Chemists (OCCA) Monograph No. 4 - Determination of the Solid Content of Paint (by Volume). Metoda jest modyfikacją metody z ASTM D-2697, która wyznacza zawartość części stałych na podstawie zalecanej w karcie katalogowej grubości powłoki schnącej w warunkach temperatury otoczenia (7 dób w 23°C ± 1°C).
CZAS SCHNIĘCIA
Czas schnięcia podawany w kartach katalogowych jest oznaczany laboratoryjnie przy typowej grubości powłoki, temperaturze otoczenia podawanej w odnośnych kartach katalogowych, używając stosownej metody:
Sucha na dotyk (ISO 1517-73) Powłoka osiąga ten stopień wyschnięcia jeśli rozsypana na powłoce balotyna (szklane kuleczki) delikatnie zmieciona nie uszkodzi powierzchni. Całkowicie wyschnięta (ISO 9117-90) Stan powłoki, gdy jest sucha w całej swojej objętości, w przeciwieństwie do stanu, gdy powierzchnia powłoki jest sucha, natomiast jej wnętrze jest nadal częściowo płynne. Całkowite wyschnięcie oznacza się przyrządem, który stosując odpowiednie obciążenie w czasie, nie pozostawia śladów i zniszczeń na powłoce.
Czas schnięcia uzyskiwany w praktyce może podlegać pewnym wahaniom, szczególnie w warunkach, gdy temperatura podłoża znacząco jest różna od temperatury otoczenia.
CZAS DO NAŁOŻENIA NASTĘPNEJ WARSTWY
Karty katalogowe podają minimalny i maksymalny czas do nałożenia następnej warstwy w różnej temperaturze. Stanowić ma to, wraz z dobrą praktyką malarską, wskazówkę do postępowania. Niektóre określenia wymagają wyjaśnienia:
Minimum
Minimalny czas do nałożenia następnej warstwy, to czas niezbędny do osiągnięcia przez powłokę stopnia wyschnięcia i twardości, które to pozwalają nakładać następną powłokę.
Założenia: (i) warstwa jest nakładana w specyfikowanej grubości; (ii) warunki otoczenia podczas aplikacji i schnięcia były zgodne z zalecanymi dla konkretnej powłoki, szczególnie te dotyczące temperatury, wilgotności i wentylacji; (iii) farba użyta do przemalowania jest odpowiednia do tego celu; (iv) zrozumienie terminu "metoda nakładania"; np.: jeśli farba może być nakładana zarówno pędzlem, jak i natryskiem, oczekuje się, że nałożenie następnej warstwy może nastąpić znacznie szybciej, jeśli farba nakładana jest natryskiem, i że jest to czas najkrótszy. Jeśli powyższe warunki nie zostaną spełnione, to minimalny czas do nałożenia następnej warstwy podlega wahaniom i zawsze się przedłuża.
Maksimum
Maksymalny czas do nałożenia następnej warstwy oznacza dopuszczalny okres czasu, gdy może nastąpić przemalowanie i uzyskuje się powłokę o akceptowanej przyczepności międzywarstwowej.
Wydłużony
Jeżeli czas do nałożenia następnej warstwy jest "wydłużony", oczekiwana wartość przyczepności międzywarstwowej może być osiągnięta tylko, jeśli: (i) farba będzie nakładana zgodnie z dobrą praktyką malarską oraz na grubość specyfikowaną; (ii) stara powłoka posiada takie cechy, które umożliwiają jej przemalowywanie po długim czasie; przykładowo przemalowana powłoka epoksydowa MIO (z błyszczem żelaza), może nie mieć swej charakterystycznej faktury powierzchni umożliwiającej nieograniczone przemalowanie, chyba, że zostanie zszorstkowana; (iii) przemalowywana powłoka musi być ciągła, dobrze przyczepna, czysta, sucha i wolna od wszelkich zanieczyszczeń.
Przykładowo szorstka powierzchnia powłoki epoksydowej MIO wymaga intensywnego czyszczenia, szczególnie, gdy była eksponowana w warunkach atmosfery przemysłowej i nadmorskiej; (iv) powłoki o dużym połysku, który ma niekorzystny wpływ na przyczepność kolejnej powłoki, powinny być delikatnie omiecione ścierniwem lub poddane innemu procesowi szorstkowania nie powodującemu pękania istniejącej powłoki i uszkadzania spodnich warstw.
Należy zdawać sobie sprawę, że przyczepność międzywarstwowa zależy również od właściwości chemicznych nakładanej farby. Grunty i powłoki międzywarstwowe, ze względu na swą funkcję, zawierają więcej pigmentów i zapewniają lepszą przyczepność, niż powłoki nawierzchniowe z małą ilością pigmentu.
Ocena (pomiar) przyczepności (siły odrywu) jest zwykle procesem skomplikowanym, a interpretacja wyników jest subiektywna. W ten sposób określona doskonała przyczepność nie koniecznie oznacza dużą trwałość zabezpieczenia, i odwrotnie - stosunkowo zła przyczepność nie zawsze oznacza małą trwałość powłoki.
Choć przyczepność powłok nakładanych na stare lub utwardzone powłoki może być uznana za satysfakcjonującą w konkretnym zastosowaniu, faktyczna zmierzona wartość przyczepności może być niższa. niż gdyby przemalowanie odbywało się w krótszym czasie. Więcej informacji o poszczególnych produktach i systemach można uzyskać w International Protective Coatings.
TEMPERATURA ZAPŁONU
Jest to minimalna temperatura, do której musi być ogrzany produkt, aby wydzieliły się pary zapalające się natychmiast od płomienia w znormalizowanych warunkach (ISO 3679:1983).
LOTNA SUBSTANCJA ORGANICZNA (VOC)
Zawartość lotnej substancji organicznej (VOC) to masa tychże w jednym litrze farby.
Uregulowania prawne dotyczące tej wartości są różne w różnych krajach i wciąż ulegają zmianie. W kartach katalogowych podawane są dwie wartości VOC, wyznaczane laboratoryjnie z zastosowaniem następujących metod:
UK - PG6/23(92), Appendix 3
Metoda ta została opublikowana w lutym 1992 roku w UK Departament of the Environmenent jako część Secretary of State's Guidance Note (PG6/23(92)), wydana jako przewodnik dla władz lokalnych w celu stosowania właściwej metody kontroli zanieczyszczenia powietrza, do ustaleń z Environmental Protection Act 1990. Metoda opisana w załączniku 3 zawiera przewodnik po metodach pomiaru VOC farb, Clause 19, Guidance Note.
USA-EPA Federal Reference Metod 24
Environmental Protection Agency (EPA) opublikowała procedury umożliwiajace kontrolę VOC wg Federal Reference Method 24 "The Determination of Volatile Matter Content, Density, Volume Solids and Wright Solid of Surface Coatings". Metoda była opublikowana w Federal register w październiku 1980 roku, i oznaczona 40 CFR, Part 60, Appendix A, uaktualniona w 1992 r. i włączona do instrukcji uściślając systemy wieloskładnikowe i procedurę ilościowego oznaczania VOC w uwalnianym rozpuszczalniku.
Zalecane jest, aby użytkownicy farb zapoznali się z lokalnymi przepisami dotyczącymi VOC i upewnili się, czy spełnione są wymogi dotyczące emisji lotnej substancji organicznej przy zastosowaniu proponowanych farb.
PRZYDATNOŚĆ DO STOSOWANIA
Maksymalny czas, w określonej temperaturze, w którym produkt, dostarczony w postaci oddzielnych składników, powinien zostać zużyty po ich wzajemnym zmieszaniu (ISO 9514:1922).
Podawane wartości uzyskiwane są na podstawie testów laboratoryjnych oraz prób aplikacyjnych. Odnoszą się do okresu, w którym uzyskujemy powłokę o zadowalających właściwościach.
Nakładanie jakiegokolwiek produktu po przekroczeniu tego czasu prowadzi do uzyskania powłoki gorszej jakości i NIGDY nie należy go stosować, nawet jeśli płyn w puszce wydaje się być niezmieniony.
CIĘŻAR WYSYŁKOWY
Przytaczany ciężar wysyłkowy odnosi się do całkowitej wagi dostarczanego produktu wraz z puszką. Produktem w tym wypadku jest każdy składnik farb wieloskładnikowych. Do tego ciężaru nie wliczane są takie dodatkowe elementy, jak np. kartony.
CZAS SKŁADOWANIA
Czas składowania podawany w kartach katalogowych zawiera margines bezpieczeństwa. Jest prawdopodobne, że farba może być nakładana po tym czasie bez obniżenia jakości, czy trwałości powłoki. Jednakże, gdy czas składowania został przekroczony, zalecane jest sprawdzenie farby przed jej użyciem na większą skalę.
Uwaga: Informacje przedstawione w niniejszym opracowaniu to tylko ogólne wytyczne i nie zapewniają pełnej i kompletnej wiedzy. Jeśli nie istnieją inne pisemne uzgodnienia, nasze standardowe warunki sprzedaży, dostępne na życzenie, określają zasady dostarczania produktów oraz udzielania doradztwa technicznego.
